W Środowiskowym Domu Samopomocy w Świebodzicach
prowadzone są następujące zajęcia wspierająco-aktywizujące:
1. Trening funkcjonowania w
codziennym życiu, który obejmuje podtrzymywanie i
rozwijanie u osób z niepełnosprawnością intelektualną
oraz osób wykazujących inne przewlekłe zaburzenia
czynności psychicznych umiejętności niezbędnych do
samodzielnego życia poprzez udział w następujących
treningach grupowych i indywidualnych:
-
trening higieniczny / trening dbałości
o wygląd zewnętrzny – mają na celu
wyrabianie nawyków w dziedzinie utrzymania higieny
osobistej i otoczenia, dbanie o czystość poszczególnych
części ciała (włosów, uszu, zębów, dłoni, stóp,
itp.), korzystanie z przyborów toaletowych i
kosmetyków, dbałość o estetyczny wygląd zewnętrzny,
m.in. uczestnicy uczą się umiejętnie dobierać
odzież do warunków atmosferycznych oraz nawyku
regularnego prania odzieży,
-
trening kulinarny – ma na celu
naukę przyrządzania posiłków, układania jadłospisu,
oraz zapoznania się zasadami prawidłowego
przechowywania i przetwarzania żywności. Dzięki
niemu uczestnicy nabywają nie tylko podstawowe, ale
i zaawansowane zdolności kucharskie. Uczą się
wszystkich czynności kuchennych począwszy od
obierania, krojenia czy siekania po gotowanie, smażenie,
pieczenie i doprawianie potraw. Uczą się dbania o
higienę własną i otoczenia podczas przyrządzania
potraw, a także nakrywania i dekoracji stołu.
Podczas tego treningu uczestnicy korzystają z
wyposażenia nowoczesnej profesjonalnej kuchni tj.
kuchenki, piekarnika, mikrofalówki, zmywarki,
miksera, robota kuchennego, blendera i innych.
-
trening budżetowy – ma na
celu przygotowanie uczestników do samodzielnego
gospodarowania własnymi pieniędzmi. Uczestnicy uczą
się poznawać wartość pieniędzy i planować
zakupy i wydatki. Robią rozpoznania cenowe i uczą
się zwracać uwagę na to, gdzie kupić produkty,
aby było ekonomiczniej. Planując wydatki muszą
mieć na uwadze wszelkiego rodzaju opłaty, jakie każdego
miesiąca czy co dwa miesiące muszą robić
-
trening porządkowy – ma na
celu naukę i doskonalenie czynności życia
domowego jak np. pranie, prasowanie, dbałość o
porządek – zamiatanie i mycie podłóg,
wycieranie kurzy, mycie naczyń. Ponadto kształtowanie
manier oraz umiejętność zachowania się przy
stole i w miejscach publicznych oraz zasady savoire
vivre.
-
trening umiejętności praktycznych
– ma na celu naukę obsługi sprzętów i urządzeń
domowych (pralki, miksera, kuchenki gazowej,
piekarnika, żelazka, suszarki do włosów itp.),
nabycia umiejętności niezbędnych do prowadzenia
gospodarstwa domowego np. szycie, pranie,
prasowanie,
2. Trening umiejętności
interpersonalnych i rozwiązywania problemów, który
polega na kształtowaniu pozytywnych relacji uczestnika
z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi osobami w różnych
sytuacjach życia codziennego. Trening ma na celu
podnoszenie samoświadomości uczestników i ich umiejętności
głębszego poznawania siebie i wglądu we własne doświadczenia,
jak również rozwijanie kreatywności, wytrwałości,
decyzyjności, oraz poczucie wspólnoty, społecznej
odpowiedzialności i odwagi w poruszaniu się w środowisku.
Trening pomaga poprawnie komunikować się z innymi ludźmi,
uczy prowadzenia rozmowy, pomaga w nawiązaniu i
utrzymaniu satysfakcjonujących kontaktów społecznych,
uczy umiejętności współżycia w grupie, a także
kształtuje postawy egalitarne, lojalności, uczciwości,
odpowiedzialności za innych oraz wartości moralne.
Kształtuje zachowania asertywne (asertywna odmowa,
poszanowanie granic własnych i innych ludzi, właściwe
reakcje na pochwały i krytykę). Trening kształtuje
umiejętności rozwiązywania konfliktów (mediacje,
negocjacje, kompromis ).
3. Trening komunikacji werbalnej
Polega na rozwijaniu prawidłowych sposobów
komunikowania się z innymi. Uczestnicy treningu poznają
zagadnienia związane z komunikacją interpersonalną.
Zdobywają wiedzę na temat tego, jak aktywnie słuchać,
jak w sposób otwarty i kulturalny prowadzić konwersację,
jak nawiązywać i podtrzymywać rozmowę. Udział w
treningu umożliwi uczestnikom zwiększenie znajomości
i świadomości komunikacji werbalnej i niewerbalnej
oraz nauczy ich asertywnego komunikowania swoich
potrzeb.
4. Trening umiejętności spędzania
czasu wolnego, podczas jego trwania każdy z
uczestników może rozwijać swoje zainteresowania np.
związane z lekturą, czasopismami czy książkami. Poza
tym podopieczni uczą się jak aktywnie zagospodarować
swój czas wolny, aby połączyć realizację swoich
zainteresowań z czynnościami, które wpłyną na
poprawę sprawności fizycznej i umysłowej. Dzięki
temu treningowi można pokazać uczestnikom, że
istnieje wiele form aktywności, które mogą sobie
zafundować po wyjściu z ośrodka. W ramach tej formy
aktywizacji Środowiskowy Dom Samopomocy organizuje różnorodne
wycieczki, wyprawy turystyczne, wyjścia do kina, teatru
czy do kawiarni oraz różnego rodzaju imprezy
plenerowe. Uczestnicy mają możliwość korzystania z
internetu, TV oraz gier planszowych.
5. Poradnictwo psychologiczne –
indywidualne, lub grupowe. Obejmuje różnego
rodzaju treningi np. trening asertywności, psychoterapię
indywidualną, czy socjoterapię. Celem pracy psychologa
z uczestnikiem jest uruchomienie procesu zmian, poprawa
stanu psychofizycznego uczestnika oraz jego społecznego
funkcjonowania, doskonalenie takich umiejętności
uczestników, jak: komunikowanie się z innymi osobami,
dostrzeganie, rozpoznawanie i nazywanie własnych
emocji, zaspokajanie własnych potrzeb oraz
rozpoznawanie potrzeb innych osób, rozróżnianie
odmienności innych i uczenie się tolerancji wobec
odmienności, dostrzeganie swych ograniczeń,
wzmacnianie zaufania wobec siebie i innych, stawanie się
bardziej otwartym i szczerym, szukanie oparcia w
otoczeniu i nawiązywanie trwałych więzi, współpraca
i współdziałanie z innymi,
6. Terapia ruchowa, czyli zajęcia
sportowe, turystyka i rekreacja realizowane w ramach:
-
Pracowni rehabilitacyjno –
sportowej - celem działań podejmowanych w
ramach tej pracowni jest zwiększanie i utrzymywanie
na oczekiwanym poziomie kondycji i sprawności
fizycznej uczestników ŚDS, niwelowanie istniejących
dysfunkcji ruchowych oraz kształtowanie postaw świadomej
aktywności rekreacyjno – sportowej wśród osób
wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności
psychicznych. Poza ogólnorozumianym rozwojem
fizycznym kształtowane w Uczestnikach są cechy
emocjonalne i psychiczne takie jak jedność i
wspieranie drużyny, partnerstwo, współzawodnictwo.
Uczestnicy uczą się tak zwanej zdrowej
rywalizacji, przestrzegania zasad fair play oraz
wzajemnego szacunku zarówno do współgraczy, jak i
przeciwników.
-
Basenu - w ramach zajęć
rekreacyjno – sportowych Podopieczni w sezonie
jesienno – wiosennym chodzą regularnie we
wtorki na pływalnię krytą natomiast w okresie
letnim na OSiR na basen odkryty. Jest to dla nich
zarówno rekreacja, jak i rehabilitacja. Ćwiczenia
w wodzie i elementy nauki pływania poprawiają
kondycję i wydolność organizmu Podopiecznych. Wpływają
na ich sylwetki. Często powadzona jest gimnastyka w
wodzie, która zarówno wzmacnia mięśnie jak i
poprawia samopoczucie. Samopoczucie poprawiają również
gry i zabawy w wodzie – gra w zbijaka, siatkówkę
czy berka. Ponadto zajęcia na basenie są
dostosowane do możliwości wszystkich Uczestników.
Mają one na celu również oswojenie się z wodą i
pokonanie lęków i barier.
-
Kręgielni - zajęcia na kręgielni,
które odbywają się w każdy piątek, pokazują
Podopiecznym przede wszystkim, że istnieją
alternatywne metody spędzania czasu wolnego.
Dostarczają wielu informacji i doznań w sferze
emocjonalno – poznawczej, wrażeń i różnych
emocji. Gra w kręgle rozwija w uczestnikach
spostrzegawczość, skupienie i dokładność
– celowość w rzutach. Uczą się zdrowej
rywalizacji, bycia fair play, stosowania się do
obowiązujących zasad. Podopieczni uczą się
dyscypliny i koncentracji. Dodatkowo ważnym
elementem zajęć na kręgielni jest ich rozwój
motoryczny, zarówno motoryki małej, jak i dużej,
rozwój równowagi jak i dobra atmosfera i
„kupa śmiechu”.
7. Terapia zajęciowa, która
polega na rozbudzenie w podopiecznych aktywacji do
zachowań twórczych, pracy nad spontanicznością oraz
duchowym postrzeganie otaczającej ich rzeczywistości.
Powinna być ona skierowana na wykrywanie wewnętrznych
zahamowań blokujących procesy poznawcze, rozwój
zdolności oraz kształtowanie osobowości. Służy
odkrywaniu nowych możliwości, dzięki którym możemy
uzyskać zmiany w zachowaniu oraz poznawaniu świata.
W jej ramach odbywają się następujące
typy zajęć:
-
zajęcia plastyczne - w których
uczestnicy odkrywają swoje talenty. Plastykoterapia
jest pomocna w uzewnętrznianiu ich stanów i
zachowań. Zajęcia tego typu przyczyniają się do
poznawania przez podopiecznych otaczającego świata,
rozwijają sprawność ruchowo-manipulacyjną, pomysłowość,
zmysł konstrukcyjny oraz wyobraźnię. Dzięki nim
uczestnicy gromadzą doświadczenia poznawcze i twórcze,
wykorzystują swoją ekspresje i percepcje otaczającego
je świata, oraz niewerbalnie przekazują własne
przeżycia, doświadczenia i uczucia, ogólnie rzecz
ujmując wyrażają siebie. W trakcie warsztatów z
plastykoterapii podopieczni wykorzystują najróżniejsze
niekonwencjonalne techniki plastyczne takie jak
papieroplastyka, malarstwo, nauka zdobienia metodą
decupage, origami, kredka świecowa oraz ołówkowa,
quilling, tworzenie ozdób z makaronu, filcu, liści
itp., tworzenie obrazów typu collage.
-
zajęcia rękodzielnicze -
uczestnicy podczas zajęć nabywają i doskonalą
umiejętności praktyczne z zakresu haftu krzyżykowego,
frywolitkowego, szycia ręcznego, maszynowego, nauki
podstawowych ściegów hafciarskich,
papieroplastyki, filcowania wełny, techniki
pergamano i bibułkarstwa. Uczą się wyrabiać biżuterię
techniką patchwork, beading, wire- wrapping. Zajęcia
te kształtują sprawność manualną, rozwijają
zainteresowanie technikami rękodzielniczymi,
poprawiają koordynację wzrokowo-ruchową,
spostrzegawczość i uwagę. Odpowiednio dobrana
praca wpływa na uczestnika uspokajająco i
mobilizująco. Poznają technikę makramy i wykonują
z jej użyciem kwietniki, bransoletki, bryloki,
sowy, aniołki i różnego rodzaju dekorację.
-
zajęcia muzyczne - dzięki
nim uczestnicy poznają różnorodne dźwięki, odgłosy
oraz starają się nimi odpowiednio operować.
Uczestniczą w zabawach słowno-muzyczno-ruchowych,
śpiewają piosenki, samodzielnie tworzą proste
instrumenty i grają na nich. Muzykoterapia ddziałuje
one na sferę emocjonalną, psychiczną i somatyczną
uczestników, wywołując różne doznania i
reakcje, które wpływają na zmianę aktywności
systemu nerwowego.
Muzyka ma działanie kojące, daje ukojenie duszy,
odpręża i wycisza. W zależności od tempa i rytmu
może również pobudzać do działania i napawać
optymizmem. Muzyka oddziałuje na uczestników
pozaintelektualnie, pobudza ich, porządkuje ich
uczucia, rozładowuje napięcia i kształtuje pożądane
postawy. Uczestnictwo w muzykoterapii może być
bierne, polegające na słuchaniu muzyki lub czynne
polegające na śpiewie, grze na instrumentach czy
ćwiczeniach rytmicznych. Natomiast taniec, jak żadna
inna forma angażuje podopiecznych całościowo zarówno
ich ciało jak i psychikę. Daje możliwość
poznania swego ciała poprzez ruch. W tańcu
uczestnicy mogą wyrazić swoje emocje oraz nawiązać
kontakt z samym sobą i innymi ludźmi. Ruch rozluźnia
i odpręża, odblokowuje wewnętrzne napięcia jak również
służy rozwijaniu zmysłu równowagi i sprawności
fizycznej.
-
zajęcia stolarskie - celem
zajęć jest nauka właściwej i zgodnej z
przeznaczeniem obsługi narzędzia, maszyn i urządzeń
będących wyposażeniem pracowni. Uczestnicy
nabywają podstawowe umiejętności typu: cięcie piłą
ręczną, wiercenie otworów, sklejanie drewnianych
czy szklanych elementów. Podopieczni podczas zajęć
poznają gatunki drewna oraz materiałów
drewnopodobnych i sposoby ich obróbki. Utrwalają
wiedzę z zakresu BHP. Nabywają umiejętności
barwienia, lakierowania i malowania różnych
powierzchni. Kształtują wyobraźnie przestrzenną
oraz zmysł estetyczny. Uczestniczą i pomagają w
drobnych naprawach na terenie Ośrodka.
-
zajęcia komputerowe - różnorodne
metody i formy pracy prowadzone w pracowni
komputerowej pozwalają na dostosowanie zajęć
indywidualnie do każdego z uczestników, uwzględniając
przy tym ich stopień niepełnosprawności, zdolności
manualne i umiejętność czytania i pisania. Dzięki
tym zajęciom podopieczni zdobywają niezbędną
wiedzę w zakresie praktycznej obsługi komputera,
poznają system operacyjny i znaczące jego programy
(edytory tekstu, programy do grafiki komputerowej),
a także uczą się obsługi drukarki, skanera czy
aparatu cyfrowego. Uczestnicy mają możliwość
korzystania z internetu w celu zdobycia nowych
wiadomości i umiejętności oraz poszerzania swoich
zainteresowań. W wolnych chwilach korzystają z
gier komputerowych, które ćwiczą ich refleks i
koncentracje, rozwijają spostrzegawczość i
sprawność manualną. Praca z komputerem pozwala
uczestnikom na rozwijanie swoich zainteresowań,
kształtuje zdolność logicznego myślenia,
koncentrację, wyobraźnie oraz pamięć.
-
zajęcia teatralne – są
bardzo dobrą formą pracy z osobami z zaburzeniami
psychicznymi, gdyż spełniają rolę psychoterapii,
która polega na zaspokojeniu nieuświadomionych
potrzeb, przeżyć i twórczej aktywności. Dzięki
takim zajęciom uczestnicy wzbogacają swoją
osobowość i podwyższają samoocenę. Pomagają też
w wyrażania konfliktów co sprzyja odreagowaniu stłumionych
uczuć oraz pozwala częściowo (w ramach
przedstawienia) stać się kimś, kim chciałoby się
być. Dzięki zajęciom teatralnym osoby niepełnosprawne
intelektualnie i chore psychicznie mogą rozwijać
swoją wrażliwość artystyczną, wzbogacić
osobowość i zbliżyć się do sztuki. Jest to także
bardzo dobry teren do ćwiczeń nad poprawnością
wymowy i swobodą wypowiadania się, swobodą ruchów.
Osoby te poprzez zabawę dokonują bardzo dużych
zmian w wielu sferach osobowości.
-
zajęcia relaksacyjne –
mają na celu uzyskanie stanu relaksu u
podopiecznych, a zatem opanowanie wegetatywnych
objawów lęku i uzyskanie odprężenia
psychicznego. Techniki relaksacyjne pomagają
zredukować stres i pomagają uzyskać przekonanie o
możliwości zapanowania nad reakcjami własnego
organizmu. Regularnie stosowane stają się dobrą
ochroną przed nieustannym napięciem emocjonalnym.
8. Zajęcia dodatkowe:
-
Dogoterapia to forma
rehabilitacji z udziałem odpowiednio przeszkolonego
psa oraz wykwalifikowanego terapeuty, opierająca się
przede wszystkim na kontakcie i bliskości ze zwierzęciem.
Pies jest motywatorem, który aktywizuje pacjentów
i skłania ich do wykonywania ćwiczeń. Jej głównym
celem jest wszechstronny i całościowy rozwój
podopiecznych. Dzięki kontaktowi z psem wzrasta
poczucie własnej wartości człowieka. Podopieczni
dzięki tej aktywności czują się potrzebni, a
kontakt ze zwierzęciem wzmacnia ich poczucie
przynależności do grupy.
-
Hipoterapia - terapia z
koniem (z elementami jazdy konnej), której celem
jest przywrócenie pacjentom sprawności fizycznej i
psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie.
Poprzez kontakt z końmi następuje obniżenie napięć
fizycznych i lęku, nawiązywanie więzi z żywą
istotą oraz poprawa sprawności fizycznej.
Hipoterapia prowadzona jest przez wykwalifikowanego
hipoterapeutę.
-
Alpakoterapia – terapia
z alpakami. Wspomaga rehabilitację ruchową oraz
umysłową osób niepełnosprawnych. Opiera się na
współpracy terapeuty i uczestnika z alpaką. Takie
działania terapeutyczne służą poprawie
samopoczucia w sferach: społecznej, emocjonalnej,
poznawczej i fizycznej. Poprzez zabawy ze zwierzętami,
przytulanie, głaskanie, uczestnicy rozluźniają się,
otwierają, są radosne, uśmiechnięte, precyzyjnie
wykonują ćwiczenia. Zajęcia z udziałem zwierząt
powodują, że podopieczni są odważniejsze,
oswajają się z tym, co miękkie, twarde, mokre,
suche; uczą się panowania nad ciałem. Bardzo
istotnym elementem zajęć jest ruch - znacznie
poprawiają motorykę.
-
Biblioterapia ma na celu:
niwelowanie poczucia izolacji społecznej i
osamotnienia, pomoc w pozbyciu napięcia
emocjonalnego, zmniejszaniu stresu, lęku,
wzmocnienie wiary we własne możliwości i
pokonywanie barier, rozwijanie procesów poznawczych
i rozbudzanie wyobraźni.
9. Współpraca z rodzinami i najbliższym
środowiskiem uczestników - opiera się na zasadzie
partnerskiej współodpowiedzialności. Rodzina oraz
opiekunowie mają prawo do uzyskania wsparcia
psychicznego od kadry Domu, pomocy w poznaniu,
rozumieniu i zaakceptowaniu potrzeb uczestnika oraz
zasad pracy z nim, poradnictwa oraz pomocy w rozwiązywaniu
problemów życia rodziny jako całości oraz poszczególnych
jej członków. Współpraca z rodzinami polega
przekazywaniu na bieżąco informacji o aktualnych
problemach i postępach związanych z terapią i
rehabilitacją uczestnika, konsultacji rodzin ze
specjalistami. Zachęcamy również rodziców i opiekunów
do systematycznego udziały w zebraniach, imprezach
okolicznościowych i integracyjnych.
10. Współpraca z ośrodkami zdrowia
-
pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń opieki
zdrowotnej, pilnowanie terminów wizyt u lekarza, pomoc
w zakupie leków, pomoc w dotarciu do jednostek ochrony
zdrowia.
11. Pomoc w załatwianiu spraw urzędowych
-
współpraca z instytucjami lub osobami działającymi w
obszarze udzielania pomocy, podejmowanie oraz
realizowanie działań na rzecz uczestników (kontakt
telefoniczny, w razie konieczności dowóz uczestników
do w/w instytucji, nauka prowadzenia rozmowy, pomoc w
pisaniu i wysyłaniu pism, kompletowanie niezbędnej
dokumentacji).
|